2014, ഏപ്രിൽ 8, ചൊവ്വാഴ്ച

                                                             


 പിൻകാലുകൾ മടക്കി .., നിലത്തമർന്ന് ..., മുരണ്ടുകൊണ്ട്‌ .., ഏതു നിമിഷവും എന്റെ മേൽ ചാടിവീഴാൻ അത് തയ്യാറെടുത്ത് നിൽക്കുകയാണ് ...!, അതിന്റെ കൂർത്ത് നീണ്ട ദ്രംഷട്ടങ്ങൾ പുറത്തേക്ക് തള്ളി നിൽക്കുന്നു ..!

                 ഞങ്ങളുടെ ദ്രിഷ്ട്ടികൾ പരസ്പരം കൊമ്പുകോർത്തു .., ഇരയുടെ മേൽ ചാടിവീഴാൻ തയ്യാറെടുക്കുന്ന ക്രൂരമായ വന്യഭാവം എനിക്കാ   കണ്ണുകളിൽ ദർശിക്കാൻ കഴിഞ്ഞു  ...!

                 എന്റെ ചെറിയൊരു ചലനം മാത്രം മതി അതെന്റെ മേൽ ചാടിവീഴാൻ എന്നെനിക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു ...!, ആദ്യത്തെ ഞെട്ടലിൽ നിന്നും മോചിതനായ ഞാൻ പെട്ടെന്ന് തന്നെ സമചിത്തത വീണ്ടെടുത്തു ..!, തിരിഞ്ഞോടാൻ ശ്രമിക്കുന്നത് മണ്ടത്തരമാണ് ..., വേഗത്തിൽ എനിക്കൊരിക്കലും അതിനെ തോൽപ്പിക്കാനാകില്ല ...!

                  ഇവിടെ അതിനെ ഭയപ്പെടുത്തി ഓടിക്കുകയെ നിവ്രത്തിയുള്ളൂ ...!, പക്ഷേ ..., അത് ഭയക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ ...? ക്രൂരമായ ഒരു തീക്ഷ്ണതയോടെ അത് നിന്ന് മുരണ്ടു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ് ..!

                  അതിന്റെ ആക്രമണഭാവം എന്നെയും ഭ്രാന്തു പിടിപ്പിച്ചു ..!, ഒരു തരം മാനസീക വിഭ്രാന്തി  എന്നിൽ വന്നു നിറഞ്ഞു തുടങ്ങി ..!, ചാടി വീഴാൻ തയ്യാറെടുത്തു നിൽക്കുന്ന ..; ആ പുള്ളിപ്പുലിയെ അരിഞ്ഞു വീഴ്ത്തുവാനുള്ള ആവേശം എനിക്കുണ്ടായി ...!

                   ആ ക്രൂരമ്രഗത്തിന്റെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും ഇമ വെട്ടാതെ നിന്നുകൊണ്ട് തന്നെ ..; എന്റെ വലതു കൈ പതുക്കെ അരപ്പട്ടയിൽ ഉറപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന കഠാരയിലേക്ക് നീണ്ടു ...!

                 അതിന്റെ പിടിയിൽ എന്റെ കൈത്തലം അമർന്ന അതേ .., നിമിഷത്തിൽ തന്നെ ...; വന്യമായൊരു മുരൾച്ചയോടെ .., ആ പുള്ളിപ്പുലി എന്റെ നേർക്ക് ഉയർന്നു ചാടി ..., ആ നിമിഷാർദ്ധത്തിൽ തന്നെ ..; ഒരു ആക്രോശത്തോടെ ഞാനും  അന്തരീക്ഷത്തിലേക്ക് ഉയർന്നു പൊങ്ങി ..!

               വടക്കൻ മലബാറിന്റെ തനതു കളരി ശൈലിയിൽ ..., അന്തരീക്ഷത്തിൽ ഉയർന്നു നിൽക്കുന്ന പുള്ളിപ്പുലിയുടെ അതേ ലംബദിശയിൽ ..; അതിനു നേർ കീഴെ ..; മലർന്നു പൊങ്ങിക്കൊണ്ട് ..; ഒരു ശീൽക്കാരത്തോടെ എന്റെ വലതു കാല്പ്പാദം .., ആ പുള്ളിപ്പുലിയുടെ അടിവയറ്റിൽ ആഞ്ഞു പതിച്ചു ..!

                   ലക്ഷ്യം തെറ്റിയ അത് ഒരു മോങ്ങലോടെ താഴേക്കു മലർന്നു വീണു ..!, അന്തരീക്ഷത്തിൽ ഒരു ആവർത്തി മലക്കം മറിഞ്ഞു ...; ശരീരഭാരം ശരിയായ രീതിയിൽ ക്രമീകരിച്ച്...., ഊരിപ്പിടിച്ച കഠാരയുമായി നിലത്തമർന്ന എനിക്ക് നേരെ .., ;പിന്നീട് ഒരു ആക്രമണത്തിനു മുതിരാതെ ..; ഭയപ്പാടോടെ എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി അത് എങ്ങോട്ടോ ഓടിപ്പോയി..!

                 വലിയൊരു ഭീതി എന്റെ ഉള്ളിൽ നിറയ്ക്കുന്നതിനു .., ഈ സംഭവം കാരണമായി .....!

                           ഈ ദ്വീപിൽ ക്രൂരമൃഗങ്ങൾ .., ഒന്നും തന്നെ ഇല്ല എന്ന എന്റെ  വിശ്വാസത്തിന് ഏറ്റ ..., ഏറ്റവും വലിയ ഒരു പ്രഹരമായിരുന്നു അത് ...!

                    സമയം ഏതാണ്ട് മദ്ധ്യാഹനമായിരിക്കുന്നു  .., ഇനിയും വൈകിയാൽ  ..; ഞാനിവിടെ അകപ്പെട്ടു പോകും  എന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു .., ആയതിനാൽ എത്രയും വേഗം തീരത്തേക്ക് മടങ്ങുകയാണ് ഉചിതം  ..!, കാരണം അവിടെ ക്രൂര മൃഗങ്ങളുടെ ആക്രമണത്തെ ഒരു പരിധി വരെ ഭയക്കാതെ കഴിക്കാം  ..!

                    ഈ ഒരു സംഭവത്തിനുശേഷം..., ചുറ്റുപാടുകളിലുള്ള ..., എന്റെ ജാഗ്രത പതിൻമടങ്ങ്‌ വർദ്ധിച്ചു ...!

അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല: